Kül ve Nur

Konu: Kül ve Nur Cuma Ekim 03, 2008 11:15 am

KÜL VE NUR

-bir ömrün,kağıda izdüşümüdür...

anlayamayacak kadar küçüktüm
başladığında bu dünya sürgünüm;
günlerin gülsüz ve dikenli ikliminde
gözbebeklerimi kandan çiçekler gibi büyüttüm..
bedenime arkadaş paslı prangalar,
kürek mahkumu çocuk ellerim,
düşlerim ateşten deryalar...

`yürü ! dedin
ve basladı yolculuğum.
aynadaki suretimin,
gelmiş ve geçmiş günlerimin,
gelecek ve geçecek günlerimin üzerine
kayıp neslimle birlikte yürüdüm..

`gör ! dedin gördüm ömrümü
çocukluğumu gördüm güle oynaya
ilk gençligim geçti gözümün önünden ağlaya ağlaya...
yelkovanın an be an soldurduğu akrebin kıskacında
ihanet mezarlığına çok dostlar gömdüm..
limansiz nice gemiler gordum;yuku,yalanci sevda..
bulutsuz yağmurlar fısıldadı
aşkın kısır anasının adını kulağıma;
`gönül gözü sürgülü Leyla..`
işte böylece bir gece hüzünler kuşağında
iki cilt arasında siir'i gördüm..
sevdim siir'i..
sevmediğim gibi hiçbir işi! ve aramak,`yanmak` için ilk önce!
ve gözlerimi kapadığımda gördüm ki;
bir damlaysa kalbim,Deniz,bu...
sonra...
aşk'ı gördüm ateşi görür gibi.
ask'ın huyu bozdu mürekkebi;
kabardıkça kabardı kelimeler,
karardıkça karardı alınyazım...
ve yazdıkça yazdıkça yıllarca
bir gün gördüm ki
yazdığım her kelimeyle birlikte KÜL'e döndüm...

`git öyleyse!` dedin,
`bir denizin en gizlisine..!`
kendi suskumla orada senin için
benden bir mihrap yonttum...
ne aklı selim,ne bir ısıktı muradım
bekledim SES'ini günlerce gecelerce.
bu ÇİLEYİ gütmek için
tüm çölümü yalın ayak,yalın yürek yürüdüm...
koşturdum durdum aklımı
fikrimin bir ucu Safa bir ucu Merve..
ve `Duy!` dedin birgün,boşuna beklemedim elbette!
uyandı uyuyan kabim gecenin avuclarında SES'inle..
o SES ki bekledi Tur ve Hira aylarca,güneşlerce..

`KÜN!` demiştin bir zaman
gülümsemişti Adem...
ve bir nur yağmıştı Cebrail'le dünyaya
ve Muhammed titremişti `IKRA!!`
inlemişti mağara...
işte bu iki kelam arası
gecen saniyeler sayısınca
okudum duamı sessizce
tövbemi eklediğim hikayemi bunca
`böl ! dedin ikiye böldüm...
senden önce,senden sonra...
yarısı `kül` şimdi hikayemin..
aklım ödünç alınmıs iki kanadıyla
bir garip pervanenin
uçmakta Adın'a
diger yarımı bulmak için..
bulmak için aramak bahane
ve aramak,bahane yanmak için..

yandıktan sonra belki adını koyar
diğer yarımın bir tek hece; `NUR`...
ve dilimden bir dua dökülür;

`sonucum ve sebebim sensin
yak ve kendine kat,affet beni..
yazacaksa yazsın alnımda mahşer günü,`azadlık`
bilmek yeter bana,duamı kabul ettigini..
amin....`

Konu: Geri: Kül ve Nur Ptsi Ekim 06, 2008 12:52 pm

qüselmiş paylasım için saol furkan

Konu: Geri: Kül ve Nur Ptsi Ekim 06, 2008 5:24 pm

GöreviM Sen SağoL...